Horseshoe Bend

Dag 15, 6 juni

Het was toch minder koud vannacht, of misschien waren we iets beter voorbereid… We vinden het niet zo erg om naar de volgende locatie te gaan. Het was het in alle opzichten net niet. Maar we hebben al zo geboft met alle accomodaties die we tot nu toe gehad hebben, dat we absoluut niet klagen. 

Na een ontbijtje in de schaduw alles weer ingepakt en op weg naar Page. Nog een kleine stop in Williams voor wat foto’s en een lekkere koffie bij de Starbucks en we vervolgen onze weg.

Het is ongelofelijk hoe snel het landschap hier veranderd. Rond Flagstaff is het echt mooi. Lekker groen, tussen de bomen woonwijken met mooie huizen. Vlak na Flagstaff zien we voor ons een behoorlijk grote, wat lijkt, een stofwolk. Als we dichterbij komen zien we dat het een wervelwind is en die raakt ons aan de zijkant. Even een knal van alle stof en zo wat tegen de zijkant van de auto komt, verder niks aan de hand.

In 1 keer zijn we weer uit de bosrijke omgeving en zitten we in het kale gedeelte. Als we over een heuvel rijden kijken we in het oneindige landschap wat je hier soms hebt. Zover als je kan kijken zie je alleen maar land met geen enkel huis. In de verte een soort canyonachtig gebied. Daarvoor een heel vlak kaal landschap met hier en daar grijze heuveltjes, die af en toe ook meerdere kleuren hebben. Niet uit te leggen, heel apart om te zien. Even later krijg je  links van de weg lichtgroene heuvels met kleine boompjes en rechts van de weg een soort rood grind met weer dat canyonachtige gebergte daarachter. Een interessanter landschap dan het woestijnachtig gebied waar we een paar dagen geleden door reden. 

Ineens rijden we richting het canyonachtige gebergte en klimmen een stuk. Halverwege is een uitzichtpunt waar je een prachtig uitzicht hebt met in de verte de uitloper van de North Rim van de Grand Canyon. In het midden van het landschap  een grote scheur in de aarde, heel raar om te zien. Op de bodem loopt als het goed is de Colorado River. 

Voordat we doorrijden naar Page maken we nog een stop bij Horseshoe Bend, het punt waar de Colorado River een U-bocht maakt. Ik had al gelezen dat je een kilometer moet lopen naar de rand om een mooi uitzicht op Horseshoe Bend te hebben. Bij de ingang van het pad staat een bord waarop gewaarschuwd wordt voor extreme hitte, dat je goeie schoenen moet hebben en water mee moet nemen. Waren we allemaal op voorbereid, dus gaan. 

Heen veel mee, want dat ging met name naar beneden. Op het moment dat je op de heuvel komt krijg je direct een super uitzicht op de canyon. Dan komt het langste stuk van de wandeling naar de rand, maar wat een supergaaf uitzicht weer! Ik weet dat ik het al tig keer geroepen heb, maar het is elke keer echt zo. We zien hier natuurverschijnselen zoals we ze nog nooit gezien hebben. Althans, ik heb deze reis al eerder met ons eigen gezin en familie gemaakt toen ik 10 was, maar dat weet ik toch niet helemaal meer. Voornamelijk nog dat ik het een fantastische vakantie vond. Maar om het nu jaren later weer te zien, waauuw! Wat heeft de aarde toch fantastische mooie plekken!

Na de nodige foto s en genoten te hebben van het uitzicht gingen we weer terug. Dat was een ander verhaal. Ik heb het in 1 keer helemaal naar boven gelopen, maar boven aangekomen moest ik even 5 minuten bijkomen. Ik werd er even niet lekker van, maar wat was het het waard….

We zetten de reis weer voort en binnen een kwartier zijn we bij het hotel. Gauw alles uitladen en zwemmen en zonnen. Althans, Marco en ik. De kinderen geven even de voorkeur aan relaxen op bed met de tv. Moet ook kunnen. Prima kamer weer met voor een leuk zitje van waar we uitkijken op het zwembad.

’s-Avonds op de kamer lasagne uit de combimagnetron gegeten en nog op het zitje en beneden in de tuin bij het zwembad tijdens een spelletje genoten van het zeer aangename, zelfs nog vrij warme weer. 

Morgen vroeg op, want dan staat de lower Antelope tour op het programma. Daar kijk ik ook erg naar uit… Eerst lekker slapen.